Thursday, September 22, 2016

යතුර

ඔබ දෙදෙන එක්වී
කියවනවාද මගෙ කවි
වචන යට තියෙනවා
නො පැහැදිලි
දියණියකගේ කඳුළු
නො වියලි

ආදරය යැයි නම් දී
අනුරාගයෙන් මත් වී
කිලිටි වූ සයනයක
උඩුකුරුව ඇලවී
කියවන විටදි මෙ අකුරු
දෙ ඇස පුරවනවද කඳුළු

පෙරදා නොවූ තරමට
අලසව උකටලිව හොඳටම
දූ පොඩ්ඩ අරගෙන තුරුළට
තනිව ම සුසුම් ලමි මම

මධුසමය නිමවා
එන විට දි අප ගෙනා
මල් පෝච්චිය තවමත්
සුපුරුදු තැන ම තියා ඇත
ආවොත් කිසිත් නො දැන ම
යතුර තවමත් එහි ඇත

No comments:

Post a Comment